REFLEXIÓNS SOBRE O PROCÉS CATALÁN

                               Levan bastante tempo bulíndome pola cabeza unha serie de ideas sobre a cuestión á que  alude o título.  Como  sei que esta páxina ten moitos seguidores en Catalunha, vou permitirme  a "ousadía" de opinar, asumindo que é un tema delicado, que haberá discrepancias e que incluso alguén poida dicir "que saberá este a 1000km de distancia". Mais, eu coido que opinar é san e as discrepancias, arrequecedoras.  

       En primeiro lugar expresarei o meu pensamento dobre a cuestión, que veño defendendo dende vai bastantes anos; xa que logo, non está influído polos últimos acontecementos. Intentarei sintetizar:

- Calquera pobo ten dereito a determinar o seu futuro. O "dereito a decidir" debería estar recollido nunha especie de Declaración  Universal dos Dereitos dos Pobos.

- Durante estes últimos anos, o Estado debería haberse mostrado receptivo a unha negociación coas institucións  catalás que rematarían nun referendo legal e vinculante.

- Nesa hipotética negociación falaríase de tódolos temas: % mínimo de votantes sobre e censo, % de voto Si, Non...  Como e quen pagaría as pensións, como e quen pagaría a deuda, dobre nacionalidade ou non, os equipos deportivos seguirían ou non nas ligas españolas. seleccións deportivas catalás...(engádase o que se queira)

              Todo este proceso, remataría nun referendo, que sen dúbida,  sería aceptado pola comunidade internacional.  Se o resultado fose Si á independencia, teño a impresión de que, no caso de ter que saír da UE,  tardaría moi pouco tempo en ingresar xa que Catalunha é un país cun enorme potencial económico, social, cultural...

                                                                  Hoxe, 16 de outubro, a situación é moi diferente. Sei que se produciu a resposta de Puigdemont(confusa), mais non sei á do Goberno Central. Coido que haberá unha tregua ata o xoves. Logo non sei o que vai pasar aínda que parece que existe a posibilidade de que o Estado asuma algunhas competencias. Nese caso, o conflito está servido. Eu só espero e desexo que non haxa un enfrontamento social que deixe feridas físicas e síquicas de relevancia na cidadanía. 

                                                               E agora vou ser aínda moito máis ousado e vou dar a solución(aquí haberá sorrisos).  Está claro que para uns será "morna" e para outros, inasumible por inconstitucinal. Pero aí vai:

1.- Puigdemont "non declara a indepencia unilateral" e convoca eleccións. 

2.- O Estado comprométese a:

          - Se gañan as eleccións os soberanistas, negociar un referendo legal e vinculante nun prazo de...

          - Se gañan os unionistas, ábrese un proceso para reformar o Estatuto( recoñecemento da nación, nova financiación, selección deportivas...)

 P.D. Lástima que Rajoy e Puigdemont no lean este artigo(o lector xa notaría que é unha brincadeira)

                              Saúdos e saúde.